O książce: rok / Nie cierpię na urojenia wielkościowe, więc tak piszę swoje życie, żeby sama je zrozumieć, a kto to przeczyta, porówna to ze swoim życiem lub życiem sąsiadów. Po prostu każdy ma życie ze swoimi wzlotami i upadkami, radością i smutkiem. Miałem szczęście urodzić się w ZSRR, przetrwać pierestrojkę i inne światowe wydarzenia w kraju i rodzinie, ale nie tracąc optymizmu. Z jakiegoś powodu go to nie obchodzi, a nawet więcej. Co nas nie zabije, to nas wzmocni i dotyczy to mnie, a może i około 90% społeczeństwa, które również starają się żyć z duchem czasu, jak cała ludzkość w każdym momencie swojego rozwoju. Szczerze mówiąc, piszę w nadziei, że wyraziwszy na papierze swoją opinię, pogląd, stosunek do wszystkiego, co mnie otacza, będę spać spokojnie i nie będę rozmawiać z Prezydentem w nocy i w myślach. Jestem po prostu dumny, że mieszkam w Rosji i tylko u nas mamy takiego Prezydenta, Prezydenta dla wszystkich Prezydentów! Ta duma rozsadza mnie od środka, więc linie padają jedna za drugą, próbując ogarnąć bezmiar, czyli rosyjskiego ducha. Przepraszam za cały tekst, ale to są moje osobiste przemyślenia na głos, słucham opinii innych osób, ale robię to po swojemu. Prawdopodobnie szkodliwe i obrzydliwe, a może po prostu ekskluzywne, decyzja należy do Was, ale nie jestem przekonany.